16-05-2020, Saat: 14:43
Bakara Suresinin, 273. ayetinin tefsiri:
mendub.com "Emir ve teşvik olunduğunuz infak ve sadakalar Allâh yolunda tutulmuş, din uğrunda ilme, cihada kendini vakfetmiş, yeryüzünde şuraya buraya gidemeyen yani Allâh yolunda meşguliyetinden dolayı nafakalarını kazanmaya gücü olmayan fakirler içindir. Hallerini bilmeyen -iffetlerini muhafaza için istemeye tenezzül etmeyip tahammül ettiklerinden- onları zengin zanneder. Sen onları nezahetlerinden, simalarından tanırsın. İnsanlardan istemezler. Hele, ısrar hiç etmezler."
Bu ayet-i kerime Ashab-ı Suffe hakkında nazil olmuştur. Ashab-ı Suffe dört yüz kişi kadar vardılar. medine'de -ne meskenleri ne de akrabaları- hiçbir şeyleri yoktu. Daima Kur'ân-ı Kerim öğrenirler, Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.)'in sohbetlerini dinleyerek istifade ederler, bütün vakitlerini, ilim ve ibadete ayırırlar, bir harb olursa giderlerdi. Bunlar Resûlullâh'ın medresesinin Allâh yoluna kendilerini vakfetmiş talebeleri idiler.
Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) bir gün Ashab-ı Suffe'nin başlarında durup
hallerine bakmışlar, fakirliklerini çektikleri zahmeti görmüşlerdi. Kalblerini ferahlandırmak için buyurdular ki: mendub.com "Ey Ashab-ı Suffe! Size müjdeler olsun ki her kim şu sizin bulunduğunuz hal üzere ve bulunduğu halden razı olarak bana kavuşursa o benim refiklerimden (arkadaşlarımdan)dır."
İşte bu ayet-i kerime bunlar dolayısıyla nazil olmuştur. Fakat hükmü umumidir. Allâh rızası için nöbet bekleyen veya Allâh rızası için ilim öğrenen veya Allâh rızası için Allâh yolundaki hizmetlere kendisini vakfeden ve bu halde malı mülkü olmayan, muhtaç olduğu halde nafakasını kazanmağa vakit bulamayan veya yetişemeyen Müslüman fakirler bu ayetin hükmüne girer. Bunlar da infak ve sadakaların verileceği en güzel yerlerdir.
Bilhassa bu yerlere ve herhangi bir hayır yaparsanız Allâhü Teâlâ muhakkak onu bilir, ecir ve mükafatını zayi etmez.
mendub.com "Emir ve teşvik olunduğunuz infak ve sadakalar Allâh yolunda tutulmuş, din uğrunda ilme, cihada kendini vakfetmiş, yeryüzünde şuraya buraya gidemeyen yani Allâh yolunda meşguliyetinden dolayı nafakalarını kazanmaya gücü olmayan fakirler içindir. Hallerini bilmeyen -iffetlerini muhafaza için istemeye tenezzül etmeyip tahammül ettiklerinden- onları zengin zanneder. Sen onları nezahetlerinden, simalarından tanırsın. İnsanlardan istemezler. Hele, ısrar hiç etmezler."
Bu ayet-i kerime Ashab-ı Suffe hakkında nazil olmuştur. Ashab-ı Suffe dört yüz kişi kadar vardılar. medine'de -ne meskenleri ne de akrabaları- hiçbir şeyleri yoktu. Daima Kur'ân-ı Kerim öğrenirler, Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.)'in sohbetlerini dinleyerek istifade ederler, bütün vakitlerini, ilim ve ibadete ayırırlar, bir harb olursa giderlerdi. Bunlar Resûlullâh'ın medresesinin Allâh yoluna kendilerini vakfetmiş talebeleri idiler.
Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) bir gün Ashab-ı Suffe'nin başlarında durup
hallerine bakmışlar, fakirliklerini çektikleri zahmeti görmüşlerdi. Kalblerini ferahlandırmak için buyurdular ki: mendub.com "Ey Ashab-ı Suffe! Size müjdeler olsun ki her kim şu sizin bulunduğunuz hal üzere ve bulunduğu halden razı olarak bana kavuşursa o benim refiklerimden (arkadaşlarımdan)dır."
İşte bu ayet-i kerime bunlar dolayısıyla nazil olmuştur. Fakat hükmü umumidir. Allâh rızası için nöbet bekleyen veya Allâh rızası için ilim öğrenen veya Allâh rızası için Allâh yolundaki hizmetlere kendisini vakfeden ve bu halde malı mülkü olmayan, muhtaç olduğu halde nafakasını kazanmağa vakit bulamayan veya yetişemeyen Müslüman fakirler bu ayetin hükmüne girer. Bunlar da infak ve sadakaların verileceği en güzel yerlerdir.
Bilhassa bu yerlere ve herhangi bir hayır yaparsanız Allâhü Teâlâ muhakkak onu bilir, ecir ve mükafatını zayi etmez.