19-09-2020, Saat: 14:12
Acele etmek, bir şeyin vakti gelmeden önce olmasını istemektir. Allâhü Teâlâ, mendub.com "... Size yakında ayetlerimi göstereceğim, artık acele istemeyin." buyurmaktadır. (Enbiya Suresi, ayet 37)
İnsan, tabiat olarak sabır ve sebatı az ve birçok şeylerin bir an evvel meydana gelmesini arzu eden bir yaratılışta bulunduğundan sanki aceleden yaratılmıştır. Bir ayet-i kerimede; "... Ve insan pek aceleci olmuştur." (İsra Suresi, ayet 11,) buyurulmuştur. Acelecilik, Şeytanın ahlakından birisidir. İnsan tabiatıyla acelecidir. Ancak Allâhü Teâlâ insan için aklı yaratmış ve onu sebat etmeğe (acele etmemeğe) ve teenniye irşad etmiştir. Kim aklını bu iki şerefli hasleti elde etmek için kullanırsa Şeytan'ın tabiatından ayrılmış olur.
Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) bir hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: mendub.com "Teenni (temkinli davranmak) Allâh'dan acele ise Şeytandandır." Diğer bir hadis-i şerifte şöyle buyuruldu: "Güzel bir hey'et (sekinet ve vakar), teenni ve iktisad (itidal), peygamberliğin yirmi dört cüzünden biridir."
Acele etmenin afetlerinden bir kısmı şunlardır: Zaşıflık ve hayır işlemekten kesilmektir. Yani insan bir şeyin olmasını ister ve onun meydana gelmesi için acele eder de o olmazsa zayıflar, ümitsizliğe veya meeşakkate düşerek kendisini yorar ve umduğuna kavuşamaz.
Veya bir ihtiyacının olması için Allâh'a dua eder, onun hemen kabul olunmasını ister. Eğer istediği şey hemen meydana gelmezse dua etmeyi terk eder ve arzusuna ulaşmaktan da mahrum olur.
Hadis-i şerifte şöyle buyurulmuştur: mendub.com "Kul, günah ile ve akrabalarıyla münasebetini keserek dua etmedikçe ve duasının kabulünü acelece istemedikçe duasına icabet olunur." Ashab-ı Kiram; 'Acele istemek nedir Ya Resûlullâh?' diye sordular. Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.): "O kimse şöyle söyler: Dua ettim, dua ettim, kabul olunmadı der, hasret çeker (ek üzülür) ve duayı terk eder." Öyle ise duada acele etmemek, duadan usanmamak icab eder. Çünkü dua ibadettir ve Allâhü Teâlâ duaya devam edenleri sever.
Acele etmek, takva ve verayı yok eder, ibadetlerin noksan veya batıl olmasına sebep olur. Zira acele etmek, vaciblerin, sünnetlerin ve adabın terk edilmesine sebep olabilir.
İnsan, tabiat olarak sabır ve sebatı az ve birçok şeylerin bir an evvel meydana gelmesini arzu eden bir yaratılışta bulunduğundan sanki aceleden yaratılmıştır. Bir ayet-i kerimede; "... Ve insan pek aceleci olmuştur." (İsra Suresi, ayet 11,) buyurulmuştur. Acelecilik, Şeytanın ahlakından birisidir. İnsan tabiatıyla acelecidir. Ancak Allâhü Teâlâ insan için aklı yaratmış ve onu sebat etmeğe (acele etmemeğe) ve teenniye irşad etmiştir. Kim aklını bu iki şerefli hasleti elde etmek için kullanırsa Şeytan'ın tabiatından ayrılmış olur.
Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) bir hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: mendub.com "Teenni (temkinli davranmak) Allâh'dan acele ise Şeytandandır." Diğer bir hadis-i şerifte şöyle buyuruldu: "Güzel bir hey'et (sekinet ve vakar), teenni ve iktisad (itidal), peygamberliğin yirmi dört cüzünden biridir."
Acele etmenin afetlerinden bir kısmı şunlardır: Zaşıflık ve hayır işlemekten kesilmektir. Yani insan bir şeyin olmasını ister ve onun meydana gelmesi için acele eder de o olmazsa zayıflar, ümitsizliğe veya meeşakkate düşerek kendisini yorar ve umduğuna kavuşamaz.
Veya bir ihtiyacının olması için Allâh'a dua eder, onun hemen kabul olunmasını ister. Eğer istediği şey hemen meydana gelmezse dua etmeyi terk eder ve arzusuna ulaşmaktan da mahrum olur.
Hadis-i şerifte şöyle buyurulmuştur: mendub.com "Kul, günah ile ve akrabalarıyla münasebetini keserek dua etmedikçe ve duasının kabulünü acelece istemedikçe duasına icabet olunur." Ashab-ı Kiram; 'Acele istemek nedir Ya Resûlullâh?' diye sordular. Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.): "O kimse şöyle söyler: Dua ettim, dua ettim, kabul olunmadı der, hasret çeker (ek üzülür) ve duayı terk eder." Öyle ise duada acele etmemek, duadan usanmamak icab eder. Çünkü dua ibadettir ve Allâhü Teâlâ duaya devam edenleri sever.
Acele etmek, takva ve verayı yok eder, ibadetlerin noksan veya batıl olmasına sebep olur. Zira acele etmek, vaciblerin, sünnetlerin ve adabın terk edilmesine sebep olabilir.