07-07-2019, Saat: 11:47
mendub.com Peygamber Efendimiz (s.a.v.), oyun ve eğlenceden ibaret olan dünya hayatının geçiciliğinin, insanın asıl yurdunun ahiret yurdu oluşunun (Mü'min, 40/39) farkında olarak yaşamış ve mütevazı bir hayat sürmüştür. Onun hayatında bu şuurla yaşadığına dair pek çok örnek görmek mümkündür.
Nitekim bir gün, Abdullah b. Mes'ûd, Hz. Peygamber'in bir hasır üzerinde yattığını, hasırın izinin de onun mübarek yüzüne çıktığını gördü. Hemen, "anam babam sana feda olsun yâ Resûlallâh! Keşke bize haber verseydin de hasırın üzerine seni koruyacak bir şey serseydik." dedi. Allâh Resûlü (s.a.s.) ise, dünya hayatında kendisini yalnızca garip bir yolcu olarak tanımlayan şu sözleri söyledi: mendub.com "Benim dünya rahatlığı ile işim yok. Ben dünyada, bir ağacın altında bir süre gölgelenen ve sonra oradan ayrılarak yoluna devam eden binitli bir yolcu gibiyim." (İbn Mâce, Zühd, 3)
Nitekim bir gün, Abdullah b. Mes'ûd, Hz. Peygamber'in bir hasır üzerinde yattığını, hasırın izinin de onun mübarek yüzüne çıktığını gördü. Hemen, "anam babam sana feda olsun yâ Resûlallâh! Keşke bize haber verseydin de hasırın üzerine seni koruyacak bir şey serseydik." dedi. Allâh Resûlü (s.a.s.) ise, dünya hayatında kendisini yalnızca garip bir yolcu olarak tanımlayan şu sözleri söyledi: mendub.com "Benim dünya rahatlığı ile işim yok. Ben dünyada, bir ağacın altında bir süre gölgelenen ve sonra oradan ayrılarak yoluna devam eden binitli bir yolcu gibiyim." (İbn Mâce, Zühd, 3)