28-07-2020, Saat: 13:18
Medih ve zem karşısında insanlar dört kısımdır.
Birinci kısım: Medh sebebiyle memnun olur ve medhedene (övene) teşekkür eder. Zem karşısında da öfkelenir ve zemmedene (kötüleyene) karşı kin besler. Ona aynı şekilde mukabele eder ve aynı şekilde mukabele etmek ister. Bu kısım, insanların çoğunun içinde olduğu durumdur.
İkinci kısım: Zemmeden kimseye içinden kızar, fakat ona karşı aynı şekilde mukabele etmekten elini ve dilini tutar. Medhedene karşı içinde sevgi olur, memnuniyet duyar. Fakat sevincini ve memnuniyetini belli etmez. Bu da bir noksanlktır, fakat birinciye göre kamil bir durumdur.
Üçüncü kısım: Bu, kemal derecesinin başıdır. Medhedilmek ile zemmedilmek onun için farksızdır. Zemmolunmak onu üzmez, medholunmak da onu sevindirmez.
Bu kısmın alametleri: Medheden kimsenin ihtiyaçlarını karşılamak için gösterdiği arzu ve gayreti, zemmeden için de göstermek, medhedenin ölümüne üzüldüğü kadar zemmedeninikine de üzülmek, bir musibete uğradıkları zaman ikisine de aynı derecede üzülmek, bir musibete uğradıkları zaman ikisini de aynı derecede üzülmek, bir kusur işledikleri zaman zemmedenin kusurunu medhedeninkinden daha büyük görmemektir. Medheden yanında uzun müddet kaldığı zaman, bundan bir rahatsızlık duymadığı gibi zemmedenin kalmasından da rahatsızlık duymamaktır.
Dördüncü kısım: Medhi çirkin görür ve medhedenden hoşlanmaz. Çünkü onun kendisi aleyhinde bir fitne olduğunu ve kendisine zarar vereceğini bilir. kendini zemmedeni de sever. Çünkü o kendine ayıplarını bildirip, doğruyu gösterir.
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) mendub.com "Tevazu'un başı, iyilik ve takva ile anılmayı çirkin görmen (onlardan hoşlanmaman)dır." buyurmuştur.
İmam-ı Gazali hazretleri, der ki: Bizim gibilerin en son ulaşabileceği ikimci kısımdır. Yani medhe sevindiğini ve zemme üzüldüğünü gizlemek, sözü ve hareketleri ile dışarıya bildirmemeye çalışmaktır. Fakat alametlerine baktığımız zaman bu kısımda olamadığımızı fark ederiz. Çünkü biz, ihtiyaçlarını görmekte, ikramda bulunmakta medhedeni semmeden üzerine tercih ederiz.
Birinci kısım: Medh sebebiyle memnun olur ve medhedene (övene) teşekkür eder. Zem karşısında da öfkelenir ve zemmedene (kötüleyene) karşı kin besler. Ona aynı şekilde mukabele eder ve aynı şekilde mukabele etmek ister. Bu kısım, insanların çoğunun içinde olduğu durumdur.
İkinci kısım: Zemmeden kimseye içinden kızar, fakat ona karşı aynı şekilde mukabele etmekten elini ve dilini tutar. Medhedene karşı içinde sevgi olur, memnuniyet duyar. Fakat sevincini ve memnuniyetini belli etmez. Bu da bir noksanlktır, fakat birinciye göre kamil bir durumdur.
Üçüncü kısım: Bu, kemal derecesinin başıdır. Medhedilmek ile zemmedilmek onun için farksızdır. Zemmolunmak onu üzmez, medholunmak da onu sevindirmez.
Bu kısmın alametleri: Medheden kimsenin ihtiyaçlarını karşılamak için gösterdiği arzu ve gayreti, zemmeden için de göstermek, medhedenin ölümüne üzüldüğü kadar zemmedeninikine de üzülmek, bir musibete uğradıkları zaman ikisine de aynı derecede üzülmek, bir musibete uğradıkları zaman ikisini de aynı derecede üzülmek, bir kusur işledikleri zaman zemmedenin kusurunu medhedeninkinden daha büyük görmemektir. Medheden yanında uzun müddet kaldığı zaman, bundan bir rahatsızlık duymadığı gibi zemmedenin kalmasından da rahatsızlık duymamaktır.
Dördüncü kısım: Medhi çirkin görür ve medhedenden hoşlanmaz. Çünkü onun kendisi aleyhinde bir fitne olduğunu ve kendisine zarar vereceğini bilir. kendini zemmedeni de sever. Çünkü o kendine ayıplarını bildirip, doğruyu gösterir.
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) mendub.com "Tevazu'un başı, iyilik ve takva ile anılmayı çirkin görmen (onlardan hoşlanmaman)dır." buyurmuştur.
İmam-ı Gazali hazretleri, der ki: Bizim gibilerin en son ulaşabileceği ikimci kısımdır. Yani medhe sevindiğini ve zemme üzüldüğünü gizlemek, sözü ve hareketleri ile dışarıya bildirmemeye çalışmaktır. Fakat alametlerine baktığımız zaman bu kısımda olamadığımızı fark ederiz. Çünkü biz, ihtiyaçlarını görmekte, ikramda bulunmakta medhedeni semmeden üzerine tercih ederiz.
