Zulüm karanlık bir kuyudur, daha zalim olanın kuyusu daha korkunç, der Hz. Mevlana. Zalim yaptığı zulümlerle usul usul kendi kuyusunu kazmaktadır. Yapılan her zulümle karanlık kuyusunu daha da derinleştirir zalimler. Şöyle devam eder büyük bilge:
"ey haksızlıkla kuyu kazan! Bil ki kendin için bir tuzak hazırlıyorsun. İpek böceği gibi kendi çevrene koza örme. Kendin için kuyu kazıyorsun! Bir mazluma karşı elinden bir zulüm çıktı mı, o zulüm bir ağaç olur, o ağaçtan zakkum biter."

Korkuyla, çaresizlikle, eziyetlerle zulmün bin türlüsünü yaşana mazlumların ahı arşı ala da yankı bulur. Albat bir gün zalimlerin çok güvendikleri güçleri, kuvvetleri de yerle bir olur. Zulümle inşa ettikleri kendi kuyularıdır ve zamanı geldiğinde o kuyuda yaptıklarının cezasını çekeceklerdir. Yine Hz. Mevlana hatırlatıyor bize ilahî adaleti:
"Zayıfları sen savunmasız sanma, Kur'ân'dan; 'Allâh'ın yardımı gelince' sûresini oku! Sen bir fil bile olsan düşmanın senden ürküp kaçsa, ebabil kuşlarının cezası seni de gelir bulur."

Bir koç kurban etmeyi adayan kişi mutlaka koç mu kesmelidir? Bir büyük baş hayvana ortak olabilir mi?

Bir koç kesmeyi adayan kimse koç kesebileceği gibi koyun veya keçi de kesebilir. Çünkü bunlar aynı cinsten (davar) kabul edilmektedir. Aynı şekilde bu kişinin ibadet niyetiyle kesilecek olan bir sığıra hissedar olarak adağını yerine getirmesi de mümkündür. Çünkü amaç kurban kesmektedir. Bu şekilde de amaç yerine gelmiş olur. Ancak sığır kesmeyi adayan kişinin, koyun kesmesi ile adağı yerine gelmiş olmaz.

"Allâh rızasını düşünerek yaptığın harcamalara,

hatta yemek yerken eşinin ağzına verdiğin lokmalara varıncaya kadar hepsinin mükâfatını alacaksın."

"Rabbimiz!

Peygamberlerin aracılığıyla bize vaad ettiklerini ver bize;

kıyamet gününde bizi rezil etme.

Sen asla sözünden dönmezsin."
(Âl-i İmrân, 3/194)

Kimsezin hiç kimsesi yok,
var herkesin bir kimsesi,

Kimsesiz kaldım,
yetiş ey kimsesizler kimsesi.

Rûşenî

Allâh Resûlü, adı "İslam" olan son semavî dinin peygamberidir. "Silm" ve "selam" kökükden türeyen bir kelime olan İslam, "boyun eğmek, itaat etmek, barış ve emniyet" gibi anlamlara gelmektedir.

Silm "barış, güven", selam da "esenlik ve güvenlik" demektir. Böylece barış, güven, emniyet, huzur ve mutluluk kelimelerinden oluşan temeller üzerine inşa edilen İslam; kargaşa, çatışma, terör ve savaş ortamı yerine, huzur, mutluluk, karışılıklı saygı ve güven ortamını temin etmeyi amaçlamaktadır. Müslüman, barış ve esenlik kaynağına bağlanmakla önce kendi iç dünyasında huzur ve sükuna kavuşan, sonra da alıştığı bu huzuru dış dünyasına taşıma sorumluluğunu yüklenen kimse demektir. Esenlik ve barış duygusunu kendisine hayatı bahşeden Allâh'tan alan Müslüman, Allâh'ın insanlığa hidayet rehberi olarak gönderdiği Kur'ân'a uyarak selam yani esenlik yollarına ulaşır (Mâide, 5/16).

Ayrıca inanan insanlar için Allâh'ın katında selam yani barış ve esenlik yurdu vardır, onların ebedî kalacakları cennet yurdunun adı da "dârü's-selâm" yani barış ve esenlik yurdurur (En'âm, 6/127).

Bir sıkıntı ile karşılaştığımız zaman,
Rabbimize dönüp "Benim, büyük bir derdim var." demeyelim.
Derdimize dönüp "Benim, büyük bir Rabbim var." diyelim.

Mevlana Celaleddin-i Rumî

Rükün ve şartlarını toplayan herhangi bir ibadet veya işlemdir.

Farz ve vaciblerini gözeterek kılınan bir namazın sahih olması gibi...

Her insanın vatandaşı olduğu ülkeye karşı yerine getirmekle yükümlü olduğu görevleri vardır, vergi de bunlardan biridisidir. Kanuna aykırı davranıp haksız rekabette bulunmak, vergi kaçırarak devleti zarara uğratmak kamu hakkına tecavüz etmektir.

Bir Müslümanın en önemli özelliği doğru, dürüst ve güvenilir olmasıdır. Doğruluk, dürüstlük ve güvenilirlik hiçbir dünya menfaati karşılığında feda edilemez.

Bu sebeple herhangi bir ülkeye izinsiz kaçak yollardan mal sokmak suretiyle vergi ödemeden haksız kazanç sağlamak helal değilir. Kaçak yollarla getirilen malı satın alan kişi ise, onların yaptığı gayr-i meşru bir işe destek olduğundan dinen mesul olur.

Sonuç olarak yurt dışından kaçak mal getirip satmak, almak, kullanmak kanunen yasak olduğu gibi dinen de caiz değildir.

"Hiçbiriniz kendisi için istediğini (mü'min) kardeşi için istemedikçe (gerçek) iman etmiş olamaz."